Kiedy objawia się po raz pierwszy w Fatimie, „Anioł uklęknął  na ziemi, pochylił czoło ku ziemi i kazał nam powtórzyć następującą modlitwę (kliknij tutaj)”. Dzieci go naśladowały. „Anioł przyjmuje postawę, która łączy ciało z modlitwą, realizując wyraz pokory i czci. Ascetyczna pedagogika Anioła skłania się ku przełożeniu na pasterzy rodzaju modlitwy, która jest najwyższa w skali jakości modlitwy. Dlaczego? Najgłębszą  modlitwą Jezusa była modlitwa Jego ukrzyżowania, kiedy wszystko w Nim, dusza i ciało, w najwyższej całości i głębi, było wyłącznie modlitwą, która urzeczywistniła powszechne odkupienie. Jezus w Wielki Piątek wyraził najwyższą modlitwę ludzkości. Dlatego dusza i ciało, w stanie ofiary, wyrażają najpotężniejszą modlitwę, do której zdolny jest człowiek, taką, która sprzyja, naprawia, nawraca, zawsze zwycięża i pochyla Boga” [z Fatimy, orędzie na nasze czasy”, Don Nello Castello].

Modlitwa  prawdziwie antropocentryczna  to ta, która wychodzi z centrum człowieka, z jego serca i angażuje osobę jako całość, a więc także jej ciało, w czułą postawę całkowitego oddania. Nie ma powodu wstydzić się odmawiania modlitwy pełnej czci. Dzieje się tak również wtedy, gdy wzywamy Ducha Świętego, wyciągając ramiona do przodu i dłonie zwrócone ku górze, w prośbie o światłość,  która ze względu na sposób, w jaki jest wyrażona, czyni nas jak dzieci oczekujące na OJCA.

Modlitwa pełna czci  składa się z przyklęknięcia, ukłonów, pokłonów jest cenna także dlatego, że wiąże się z poczuciem  niegodności, anulowania siebie i adoracji. I pomaga wszystkim uwierzyć, że jest się  przed Barankiem Bożym, ponieważ czyni się to przed  przed Tabernakulum, kłaniając się przed ołtarzem, z głową możliwie blisko ziemi w postawie przyjętej przez Anioła Pokoju (z następnej książki Siostry Angeli Musolesi).